Αντίλογος την αναβίωση της "ξενιτιάς" η εργασία στα ... Ζαγοροχώρια!

 

«Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο

η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ έχω τον καημό σου.
Τι να σου στείλω ξένε μου, τι να σου παραγγείλω;
Σου στέλνω μήλο σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
σου στέλνω και τα δάκρυα σ' ένα χρυσό μαντήλι.
Το δάκρυ ήταν καψερό κι έκαψε το μαντήλι».

 Οι στίχοι που όλοι τραγουδάμε μεγαλόφωνα στο πανηγύρι μας, φαίνεται να αναβιώνουν στις μέρες μας.  Τότε οι νέοι εγκατέλειπαν τη χώρα μας για λόγους βιοποριστικούς. Στις μέρες μας οι νέοι οδηγούνται σε φυγή από την χώρα κυρίως λόγω της απογοήτευσης, καθώς κρατούν στα χέρια τους πτυχία και μεταπτυχιακά χωρίς αντίκρισμα.

Στις πρώτες θέσεις κατάταξης των Ευρωπαίων που αναζητούν εξάσκηση ή εργασιακή εμπειρία στο εξωτερικό βρίσκονται οι Έλληνες. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα κατατάσσεται ένατη σε απόλυτο αριθμό χρηστών με 48.811 συμπληρωμένα βιογραφικά στην ευρωπαϊκή πύλη Europass. Ο αριθμός αυτός είναι ιδιαίτερα υψηλός αν αναλογιστεί κανείς τον πληθυσμό της Ελλάδας σε σύγκριση με αυτόν άλλων χωρών που προηγούνται σε αριθμό χρηστών όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Πολωνία.

Ένας αντίλογος σε αυτή τη νέα μορφή «ξενιτιάς», θα μπορούσε να ήταν η επιστροφή στη γενέτειρά μας ή στον τόπο καταγωγής μας. Τα Ζαγοροχώρια ήδη αποτελούν πόλο έλξης για αρκετούς νέους, οι οποίοι απασχολούνται επαγγελματικά στις τουριστικές υποδομές. Η εργασιακή απασχόληση των νέων θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλα επαγγέλματα όπως σε αυτό του αρχιτέκτονα τοπίου, του δασολόγου, του περιβαλλοντολόγου, του οινολόγου και του τεχνολόγου ποτών, του τεχνολόγου γεωργικών προϊόντων, του σχεδιαστή ξύλου και επίπλου [...].

 

 

Το πλήρες άρθρο βρίσκεται δημοσιευμένο στην εφημερίδα της Ένωσης Ζαγορισίων 

"Τα Ζαγορισιακά Νέα", στο τεύχος Μαρτίου 2011.