Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω το εργασιακό στρες;

Στη σύγχρονη εποχή, οποιοσδήποτε εργαζόμενος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι το εργασιακό περιβάλλον είναι γεμάτο στρες. Οι εργοδότες απαιτούν μεγαλύτερη παραγωγικότητα με το μικρότερο δυνατό κόστος, ενώ οι εργαζόμενοι δε νιώθουν ασφάλεια στην εργασία τους. Επιπροσθέτως,  ο ανταγωνισμός για προαγωγή εντείνεται διαρκώς και τα προβλήματα κακής διοίκησης, ανεπαρκούς ηγεσίας και δυσλειτουργικής οργανωσιακής συμπεριφοράς συνεχώς αυξάνουν. Κατά συνέπεια, οι εργαζόμενοι νιώθουν εξουθενωμένοι, ελάχιστα ικανοποιημένοι και ανήμποροι να επιτύχουν τους επαγγελματικούς τους στόχους.
 Ο εργαζόμενος μπορεί να αναπτύξει προσωπικές στρατηγικές αντιμετώπισης του στρες τόσο κατά τη διάρκεια της εργασίας, όσο και σε συνάρτηση με την προσωπική του ζωή. Οι στρατηγικές αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν  :

•  Συζήτηση για την πηγή που προκαλεί στρες και αναζήτηση κοινωνικής στήριξης.
•  Αλλαγή του τρόπου που αντιλαμβάνεται την πηγή του στρες και λήψη μέτρων για τον περιορισμό του. Η θέση ρεαλιστικών προσδοκιών μπορεί να προλάβει την ενοχή ή την ανησυχία. Επιπλέον, η προσεκτική εξέταση της προσωπικότητας των συναδέλφων μπορεί να μας δώσει πηγές υποστήριξης και να προλάβει την καλλιέργεια μάταιων προσδοκιών. 
• Ευχάριστες δραστηριότητες διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου.  
• Αλλαγή διατροφής. Ο περιορισμός της κατανάλωσης καφεΐνης, που προκαλεί νευρικότητα, ζάχαρης και λιπαρών και η αντικατάστασή τους με φρούτα και λαχανικά, μπορεί να βοηθήσει το άτομο να νιώσει καλύτερα τόσο σωματικά, όσο και πνευματικά. 
• Στρατηγικές ανάληψης του ελέγχου στην εργασιακή ζωή. Η βελτίωση της κατάστασης στην εργασία και η ελαχιστοποίηση του εργασιακού στρες δεν μπορεί να είναι εφικτή παρά μόνο αν το ίδιο το άτομο αναλάβει δράση και διακατέχεται από την αίσθηση ελπίδας και αισιοδοξίας. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να ακολουθήσει τέσσερα βήματα:

I.        Να ορίσει το πρόβλημα, εντοπίζοντας τον συγκεκριμένο τομέα της εργασιακής ζωής τον προβληματίζει και γεννά δυσχέρειες.

II.       Να καθορίσει αντικειμενικούς στόχους, φροντίζοντας να είναι προσεκτικά οριοθετημένοι.

III.      Να προβεί στη λήψη μέτρων, όπως :

• Συμμετοχή σε δραστηριότητες αυτοανάπτυξης. Λόγου χάριν, θα μπορούσε να αποκτήσει δεξιότητες διαχείρισης χρόνου, να ορίζει προτεραιότητες, να αυξήσει τη ζωτικότητά του με προσωπική άσκηση και σωματική εξάσκηση.
• Άσκηση της επιρροής του. Στις δυνατότητες περιλαμβάνονται επιδέξιοι υπαινιγμοί, ενθουσιώδη προβολή των επιτευγμάτων του, λογικά επιχειρήματα, δραστικές απαιτήσεις και τελεσίγραφα.
• Ανάληψη πρωτοβουλίας και προετοιμασία αντιμετώπισης οποιασδήποτε αντίδρασης εκ μέρους των άλλων.
• Επίδειξη ισχύος, η οποία δύναται να καλλιεργηθεί με την εμπειρία, την εξωτερική φήμη ή τις επαγγελματικές διασυνδέσεις, την εξωτερική προσφορά.

IV.     Να παρακολουθήσει την πρόοδό του. Μια αδιόρατη βελτίωση μπορεί να είναι σημαντική. Όχι μόνο αυτό, αλλά και υπενθυμίζει την ενέργεια και το λόγο για τον οποίο έγινε.

      Καθώς το άτομο ακολουθεί τα ανωτέρω βήματα καλό θα ήταν αρχικά να προβλέψει την αντίσταση στην αλλαγή, η οποία μπορεί να προέλθει από το ίδιο το εργασιακό περιβάλλον. Επιπρόσθετα, χρήσιμο θα ήταν να αναζητήσει συμμαχίες, καθώς με πολλούς συνεργάτες θα έχει αμοιβαία συμφέροντα και θα έρχονται αντιμέτωποι με παρόμοιες προκλήσεις. Ταυτόχρονα, να προβαίνει σε διαρκή αξιολόγηση των κινδύνων και τέλος, να παραμένει επικεντρωμένο στο στόχο του και να διατηρεί μια αισιόδοξη στάση.